Μετά τα πρωτεύοντα όπου ανήκει και το είδος μας, οι μέλισσες έχουν την πιο
περίπλοκη γλώσσα από κάθε άλλο ζωικό είδος. Εκτός από τη γλώσσα των φερομονών
που είναι κοινή σε πολλά είδη, οι μέλισσες έχουν αναπτύξει μια πολύπλοκη
συμβολική γλώσσα, που φαίνεται σαν χορός. Μέσα από το χορό τους
μεταφέρουν πληροφορίες
για την απόσταση και την κατεύθυνση στην οποία βρίσκεται η πηγή της τροφής, με
ακρίβεια 4,5 μέτρων. Εξηγούν επίσης πόσο καλή είναι η πηγή αυτή κι αν υπάρχουν
κίνδυνοι.
Αλλά δεν μιλάνε μόνο για φαί. Ως γνωστόν, μετά τη σμηνουργία κάποιοι ανιχνευτές
ψάχνουν καινούργια φωλιά για το σμήνος. Επιστρέφοντας, όχι μόνο δηλώνουν που
και πόσο μακριά είναι η πιθανή νέα κατοικία, αλλά, όντας πεισμένες ότι είναι
πολύ καλή, πείθουν τις άλλες να ακολουθήσουν αυτές. Πως; Χορεύοντας πιο έντονα
και κουτουλώντας τις άλλες ανιχνεύτριες στο κεφάλι (το ίδιο κάνουν και για τις
μέλισσες που με το χορό τους δείχνουν τροφή σε επικίνδυνες τοποθεσίες)! Νέοι
ανιχνευτές φεύγουν να ελέγξουν τις πιθανές τοποθεσίες και η ομοφωνία επέρχεται
όταν έξω από την πιθανή κατοικία μαζευτούν 15 ανιχνεύτριες. Τότε όλες μαζί επιστρέφουν
στο σμήνος, το οποίο κινητοποιείται άμεσα και τις ακολουθεί στη νέα κατοικία,
στο μέρος που αποδεικνύεται πράγματι η καλύτερη επιλογή.
Οι μέλισσες λοιπόν κάνουν τριγωνομέτρηση (γεωγραφικό εντοπισμό) χορεύοντας.
Πως το επιβεβαιώνουν οι επιστήμονες; Προσαρμόζοντας μια μικρή κεραία σε μερικές
και παρακολουθώντας τις με ραντάρ.
Πηγή: Μελισσοκομικό Βήμα, Τεύχος 60
